پیشینه ما - تاریخچه مختصر

سند زیر مقدمه ایست قدیمی بر تاریخ حزب کمونیست انترناسیونالیستی (نبرد کمونیستی) که در سال ۱۹۴۳ تاسیس شد و قدیمی ترین سازمان کمونیسم چپ موجود که تداوم سازمانی داشته است. تاریخ آن حالا بخشی از تاریخ گرایش کمونیست انترناسیونالیستی ست. اطلاعات تاریخی بیشتر را می توان در جاهای دیگر این سایت پیداکرد.

در دسامبر سال ۱۹۱۷، جناح چپ حزب سوسیالیست ایتالیا (حسا)، انتشار روزنامه خود بنام شورا را پایه گذاری کرد که از اکتبر سرخ در روسیه به عنوان آغاز "انقلاب اجتماعی بین المللی" استقبال کرده و از همه تز ها و بحث های سیاسی لنین حمایت میکرد.

در سال ۱۹۱۹، ازجناح چپ، فراکسیون کمونیستی تحریم گرایان شکل گرفت (با عقب ماندگی ذهنی پارلمانتاریستی و توهمات انتخاباتی موجود در جناح های راست و مرکز حزب سوسیالیست ایتالیا به مخالفت برخاست)، مارکسیسم را به عنوان مبانی نظری خود و در توافق کامل با خط تاکتیکی و اهداف استراتژیک بین الملل سوم اعلام کرده و در اولین کنگره آن شرکت و همکاری نمود. تنها مورد اختلافی که از روي فرمان برداري، کنار گذاشتند، مسئله مشارکت و درگیر شدن در انتخابات و نظام پارلمانی، حتی از نوع « انقلابی » بود که بلشویکها، تحت تاثیر تجربیاتشان در دومای تزاری از آن حمایت کرده بودند.

در ژانویه سال ۱۹۲۱ در کنگره لیوورنو ، جناح چپ از اصلاح طلبان قدیمی حزب سوسیالیست ایتالیا، بر اساس « ۲۱ بند » مسکو جدا شد و حزب کمونیست ایتالیا، بخش بین الملل سوم را تاسیس کرده و رهبری آنرا بدست گرفت.

با درگیر شدن و نبرد در تمامی جبهه های سیاسی، اتحادیه کارگری، بین الملل، جناح چپ، مبارزه آشکار بر علیه اصلاح طلبی سوسیال دمکراسی و ارتجاع را، در زیر ضربات بی امان جوخه های خشونت آمیز فاشیستی، به پیش برد. برای جناح چپ، فاشیسم نه واکنش فئودالی ( آنطوریکه گرامشی استدلال میکرد و ( « خرد ایده آل » اتحاد با بورژوازی لیبرال را در « بلوک تاریخی » پیش بینی میکرد) ، بلکه ابراز وجود سیاسی سرمایه ( با « گارد مسلح » آن) در تلاش برای رسیدگی به بحران جدی اقتصادی و اجتماعی دوره پس از جنگ بود.

علی رغم مبارزه قهرمانانه حزب و تمامی مبارزینی که با فداکاری های زیاد و گذشتن از جان و منافع خود، برای برچیدن خشونت سرمایه داری، مایه گذاشته بودند، شرایط عینی و موازنه قدرت، دیگر مساعد یک راه حل انقلابی برای بحران نبود. مبارزه تنها پوشش دردناک عقب نشینی بود. رهبری انقلابی حزب، برای جایگزینی مانورهای فرصت طلبانه حزب سوسیالیست ایتالیا و کنفدراسیون کار، خیلی دیر وارد کارزار شده بود.

انحطاط بین الملل کمونیست

انزوا ِ تجربه اتحاد جماهیر شوروی در داخل مرزهای روسیه، دیگر به طور فزاینده ئی آشکار بود. از کنگره سوم بین الملل به بعد، لغزش به موقعیت فرصت طلبی، بیشتر و بیشتر آشکار میشد. این آغاز نمایش یک سری از شعبده بازي ها و اتخاذ تاکتیک های سطحی و کشدار، از جبهه متحد با دیگر نیروهای سیاسی گرفته تا ارائه فرمول های مبهم از یک دولت کارگری بود که در نهایت با تز ضد انقلابی استالینیستی ساختمان سوسیالیسم در یک کشور، بپایان رسید.

در نشست اجرایی فرا گیر بین الملل سوم (تا کنگره ششم در سال ۱۹۲۶) ، چپ ایتالیا، توسط اولین و مهمترین نماینده خود آمادئو بوردیگا، تنها صدای تقبيح وخامت وضعیت به وجود آمده در داخل حزب بلشویک و در بین الملل، پس از مرگ لنین بود.

در ژوئن سال ۱۹۲۳، با دستگیری بوردیگا و صدها تن از رفقای دیگر توسط پلیس فاشیست، چپ ایتالیا، دیگر از رهبری حزب کمونیست ایتالیا، در پی فشار و ارعاب بر اعضای چپ، توسط هر دو سانتریست جدید حزب تحت نظر گرامشی و نیز بین الملل، کنار گذاشته شده بود. مجله پرومته توقیف و بخشی از حزب که تحت کنترل چپ بود، منحل شد. چپ با تشکیل کمیته توافق ( Intesa ) در سال ۱۹۲۵ به عنوان اولین زنگ هشدار در برابر تحریفات حزب که بسوی از دست دادن ماهیت طبقاتی خود روانه شده بود، پاسخ خود را داد. حول این کمیته، باتجربه ترین و موثرترین اعضای سنت چپ ایتالیا به منظور دفاع از سیاست حزب - هنوز به عنوان اکثریت حاضر - در حمایت از رهبری و پلاتفرم حزب و مخالفت با مسیر اعمال شده جدید توسط مسکو، دور هم جمع شدند. کاملا آشکار بود که با بازگشت به سیاست اتحاد و سازش، به تحریف ماهیت طبقاتی اصلی حزب مبادرت شده بود.

تا اواخر ماه مه سال ۱۹۲۴، هنوز هم اکثریت حزب در کنفرانس ملی کمو ( Como ) از آن چپ بود. تنها در کنگره لیون (۱۹۲۶)، در مخالفت با تز های میانه رو اعمال شده توسط گرامشی، به حاشیه رانده شدن چپ، رسمی شد. این حرکت، تنها از آن رو که رای همه نمایندگان غایب، بخاطر اینکه تحت نظر فاشیستها بودند و با دخالت رهبری، بخود رهبری واگذار شده بود، ممکن شد.

چپ ایتالیا در خارج از کشور دست به سازماندهی مجدد میزند...

چپ ایتالیا، با « بلشویزه » (بخوانید : « استالینیزه » ) شدن حزب کمونیست ایتالیا به مخالفت برخاست و با اپوزیسیون تروتسکی در حزب روسیه، اعلام همبستگي کرد.

از این تاریخ به بعد، فاشیسم - نازیسم و استالینیسم چماق سرکوب خود را بر سر هر دو مبارزین چپ ایتالیایی و بین الملل فرود آوردند، اکثریت رفقای ایتالیایی که جان سالم به در بردند مجبور به پناه بردن به خارج از کشور، به طور عمده در فرانسه و بلژیک شدند.

در سال ۱۹۲۷ چپ ایتالیا در تبعید (در ایتالیا رفقا مهمان زندانها بودند)بخشا متحد شدند و در سال ۱۹۲۸ در پانتن (فرانسه) فراکسیون چپ انترناسیونالیستهای کمونیست تولد یافت و سپس در سال ۱۹۳۵ به فراکسیون کمونیست چپ ایتالیا تغیر کرد و به چاپ و نشر مجلات پرومته و بیلان دست زدند.

... *تشکیل مجدد حزب در ایتالیا*

در ادامه این خط پیوسته سرخ - که با تفسیر و کاربرد مارکسیسم انقلابی برای دفاع در برابر انواع خیانت و فرصت طلبی همراه بود - چپ *ایتالیا، در سال ۱۹۴۳ حزب کمونیست انترناسیونالیستی* را تأسیس نهاد. چنین امری از طریق کار هر دو ، رفقائی که در ایتالیا برای مدت طولانی در زندان های فاشیستی بودند و هم رفقای فراکسیون خارج از کشور که از مهاجرت بازگشته بودند ، ممکن شد.

اعلام بازگشت به مسیر کمونیسم انقلابی، یکی از اولین اهداف آشکار حزب کمونیست انترناسیونالیستی بود که بلافاصله خود را، در بین دو جبهه یافت: در یک سو پلیس فاشیست و در سوی دیگر گلوله های سوسیال دمکراسی تولیاتی حزب کمونیست ایتالیائی (حکا) ، خدمتگذار وفادار استالین و منافع امپریالیستی دولت روسیه، قرار دشت.

در نتیجه حزب کمونیست انترناسیونالیستی، در تقبیح دروغ، خیانت و قلدر جدید که در پشت شعار جنگ، جنگ آزادیبخش ملی، آزادی و دموکراسی خود را مخفی میکرد، تنها ماند. افشا گری سیاسی سازش ناپذیر ما، حتی در طول آخرین سال جنگ امپریالیستی، بیشترین اتهامات افترا آمیز و مسخره (جاسوس های گشتاپو ، ماموران تروتسکیستی، و غیره..) را نصیب حزب و شجاع ترین مبارزین آن کرد. موج تحت تعقیب قرار دادن کمونیستهای انترناسیونالیست، توسط اعضای حزب کمونیست ایتالیائی، براه انداخته شد. در روزهای اولیه از « دموکراسی نوین » (۱۹۴۵) در حالیکه فاشیست ها با اعطا عفو وزیر جدید دادگستری پالمیرو آزاد میشدند، با تپانچه آدمکشان « وطن پرست » و « کمونیست ملی »، دو نفر از رفقای شجاع ما، ماریو اکوا ویوا و فاستو آتی، تحت دستورات رهبران استالینیستی بخون غلتیدند. رفقای دیگر یا « ناپدید » و یا تحت اتهامات پوچ به زندان افتادند.

مواضع حزب کمونیست انترناسیونالیستی از همان ابتدا روشن و سازش ناپذیر بودند:

دریدن نقاب از ضد - فاشیسم که بورژوازی لیبرال- دموکرات و کمونیست- ناسیونالیست حزب سوسیالیست ایتالیا، آنرا نه به عنوان یک مبارزه علیه سرمایه داری بلکه به عنوان یک اتحاد ملی با نیروهای سرمایه داری، ارزیابی میکرد ؛

نقد و رد سیاست های درون طبقاتی « اتحاد مردمی » و « جبهه متحد » که از طرف احزاب استالینیستی و سوسیال دموکرات حمایت میشدند ؛

رد هر گونه حمایت از نیروهای جنگ و امپریالیسم، شامل هر دو واشنگتن و مسکو ؛

مبارزه بر علیه ضد انقلاب استالینیستی و دروغ دستیابی به سوسیالیسم از طریق مبارزه ملی.

آینده متعلق به ماست

برای بیش از نیم قرن، با ایمان به اصول پایه ئی کمونیسم چپ، حزب در برابر همه حملات، چه ایدئولوژیک و چه مادی مقاومت کرده است، نقد مارکسیستی از سرمایه داری و جامعه بورژوائی را توسعه داده است. هرگز در مبارزه به خود تزلزل راه نداده و بصورتی پایدار و محکم برای ساختن حزب بین المللی پرولتاریا، استوار ایستاده است.

امروز، در حالیکه رخنه كنترل - ناپذير ِ بحران اقتصادی، پایه و اساس بسیاری از مراکز امپریالیستی غرب و شرق را بلرزه در آورده، تاریخ، کمونیسم را در دستور کار خود قرار داده و سازماندهی مبارزه پرولتاریای جهان برای رهائی کامل خود از قید سرمایه داری را فرا میخواند. این تنها از طریق سرنگونی انقلابی جامعه بورژوایی و شیوه تولید سرمایه داری و توزیع آن که بر استثمار، فقر و ستم و تنزل کل بشریت به بربریت استوار است، قابل حصول است.

Tuesday, April 24, 2012

Comments

با سلام

یکی ازتفاوت های چپ کمونیست با جریان تروتسکی در سالهای قبل از جنگ جهانی دوم بر سر مسئله تشکیل حزب انترناسیونال است که چپ کمونیست آنرا زود هنگام می دانست و خود بصورت فراکسیون تا سال 1945 ادامه داد ، چه شد که در سال 1945 چپ کمونیست ایتالیا فراخوان تشکیل حزب جهانی را داد و با توجه با این فراخوان هنوز خود بصورت یک گرایش چپ کمونیست ادامه می دهد ؟

رفیق عزیز

با تشکر از تماس شما،

متاسفانه این برداشت اشتباهی ست از تاریخ ما (احتمالا از روایت جریان کمونیست بین المللی، گرفته شده که برای آنها فراکسیون، با وجود ابهامات زیاد آن، جزء مهم ترین لحظات تاریخ چپ کمونیست بشمار میاید). فراکسیون در مواجهه با جنگ در سال ۱۹۳۹ فرو پاشید (نه در سال ۱۹۴۵) بیشتر به این دلیل که فرد مقتدر در آن، ورچیزی یا اوتورینو پرونی پیش بینی کرد که وقوع جنگ امپریالیستی جدید ممکن نیست! در این فراکسیون یک گرایش وجود داشت که همیشه استدلال میکرد که به یک حزب جدید، وقتی که شرایط آن آماده باشد، نیاز است. مخالفت فراکسیون با ایده تروتسکیستی حزب جدید، به این دلیل بود که تروتسکی ایده خود را بر اساس چهار کنگره اول بین الملل که شامل جبهه متحد با سوسیال دموکراسی میشد بنا نهاده بود ( و پس از ۱۹۳۴، تروتسکی پیروان خود را به طرف احزاب بین الملل دوم تحت عنوان« اِنتِریسم » (entryists ) کشاند. ) در این مقطع زمانی بود که فراکسیون با تروتسکی قطع رابطه کرد، تا آنجائیکه به آنها مربوط میشد او از خط روبین عبور کرده بود ( رودخانه ایکه سزار از آن عبور کرده بود، به معنای اینکه پس از رژه او در رم، هیچ راه برگشتی وجود نداشت].

شرایط به دلیل جنگ تغییر کرد و در سال ۱۹۴۳ رفقا در داخل ایتالیا شاهد اعتصابات سراسری در شمال ایتالیا شدند، و به همین دلیل (ابتدا مخفیانه ) حزب کمونیست انترناسیونالیستی را با بسیج اعضای سابق این فراکسیون در سال ۱۹۴۵ تأسیس کردند. این حزب، به حزب هزاران نفر، بر اساس یک سیاست انترناسیونالیستی و انقلابی تبدیل شد تا آنکه تحت تاثیر رونق بعد از جنگ (و انشعاب بوریگیست ها در سال ۱۹۵۲ هم به این موضوع کمکی نکرد ) نفوذ آن کاهش یافت. پایه ای را برای سازمان امروزی ما جا نهاد، اما ما به گذشته خود چشم ندوخته ایم- ما بدنبال تعلق به چیز جدید در آینده ایم.

با سلامهای انترناسیونالیستی

با سلامی دوباره

رفیق عزیز

از اینکه پاسخ سئوال خود را هنوز دریافت نکرده ام ، سعی دارم سئوال خود را به شگلی دیگر طرح کنم

حزب یک کمیت ریاضی نیست که آنرا با آمار و ارقام حساب کرد ، صرف اینکه یک تشکیلات را حزب بدانیم یا که خیر ، دلالت به اراده ی ما ندارد بلکه شرایط شکل گیری حزب به رابطه ارگانیک و پویایی وابسته است که بین طبقه و حزب قرار دارد . وقتی حزبی منقرض یا اینکه انحطاط یافت شکل گیری حزب جدید ، فاصله این دوران زمان پیدایی فراکسیون می باشد تا اینکه حزب جدید شکل بگیرد . . اگر جریانهای بوردگیست خود را حزب می دانند ، عملا و در واقعیت تا کنون حزب کمونیست انترناسیونالیستی شکل نگرفته است و این خود دلیل روشن این قضیه است .

از طرف دیگر فرمول بندی بوردیگا در مورد زمانی که حزب بصورت رسمی وجود دارد و زمانی که حزب در حال محاق قرار دارد نیز با گفتار بالا جور در می آید .

با تشکر

رفیق عزیز ،

ما کاملا محتوای نوشته دوم شما را درک نمکنیم که دقیقا به چه معناست، با این حال تنها می توانیم به آنچه که قبلا گفته ایم اینرا اضافه کنیم که:

امروز، در حالی که حزب کمونیست انترناسیونالیست (تاسیس ۱۹۴۳) به دلایل تاریخی هنوز هم عنوان آن را حفظ کرده, اما ادعا نمیکند که هیچکدام یک از ، چه حزب فرمال و چه حزب واقعی باشد، اما در چارچوب گرایش کمونیست انترناسیونالیستی، برای تاسیس حزب بین المللی آینده فعالیت میکند که نه بر بنیان گرایش کمونیست انترناسیونالیستی به تنهایی، ولی بر پایه مبارزه واقعی طبقه کارگر در آینده شکل خواهد گرفت.

همانطور که در آخرین نوشته اشاره شد، ما به گذشته خود چشم ندوخته ایم- ما بدنبال تعلق به چیز جدید در آینده ایم....... در حال حاضر سوال این است که چگونه میشود به شکل گیری حزب در آینده یاری رساند.

با سلام های انترناسیونالیستی

با سلا مجدد

از منظر تاریخی تجربیات پیشینیان ما راهنمایی است برای حال حاضرما ، تجربه حزب سیوسیال انقلابی روسیه و وشکل گیری فراکسیون بلشویک و تبدیل آن به حزب کمونیست دراستانه انقلاب ، سیر خطی را نشان میدهد و عدم درک تروتسکی از مسئله فراکسیونیسم (_ اینکه از نظر سازمانی به منشویکها نزدیک بود و ازنظر سیاسی با بلشویکها _) خط سیر دیگری را به نمایش میگزارد این ابهام تا آخر از دید تروتسکی برطرف نگردید

منوال همین تجربه در حزب سیوسیال دموکرات آلمان دیده می شود ، فراکسیون اسپارتاکیستها وتکرار آن ده سال بعد در چپ کمونیست ایتالیا

نتیجتا همانگونه که شما هیچگونه ادعای به حزب بودن گرایش انترناسیونالیستی ندارید ، موید نقش کارکرد فراکسیون در حال حاضر می باشد

با درودهای انترناسیونالیستی

پیشینه ما - تاریخچه مختصر | Leftcom

Error

Error message

PDOException: SQLSTATE[HY000]: General error: 1366 Incorrect string value: '\xD9\xBE\xDB\x8C\xD8\xB4...' for column 'title' at row 1: INSERT INTO {accesslog} (title, path, url, hostname, uid, sid, timer, timestamp) VALUES (:db_insert_placeholder_0, :db_insert_placeholder_1, :db_insert_placeholder_2, :db_insert_placeholder_3, :db_insert_placeholder_4, :db_insert_placeholder_5, :db_insert_placeholder_6, :db_insert_placeholder_7); Array ( [:db_insert_placeholder_0] => پیشینه ما - تاریخچه مختصر [:db_insert_placeholder_1] => node/8094 [:db_insert_placeholder_2] => [:db_insert_placeholder_3] => 54.144.81.21 [:db_insert_placeholder_4] => 0 [:db_insert_placeholder_5] => kPfhgSXn3nRDaHImOvXPkBTs1y7TfMdkDGzG1KP1Ihw [:db_insert_placeholder_6] => 1426 [:db_insert_placeholder_7] => 1711621041 ) in statistics_exit() (line 93 of /web/htdocs/www.leftcom.org/home/modules/statistics/statistics.module).
The website encountered an unexpected error. Please try again later.