You are here
Home ›برای حزب بین المللی پرولتاریا
در ترجمه قبلی از رفقای ایتالیایی مان به آنچه که، حزب بین المللی پرولتاریا نیست، پرداختیم، در اینجا مایلیم توضیح دهیم که حزب بین المللی پرولتاریا چگونه حزبی ست. _ما یک بار دیگر برای درک کامل تر از روابط حزب و طبقه، همه را به دیدن اسناد موجود در وب سایت مان ارجاع می دهیم._
بر مبنای تحلیل مارکسیستی، ما معتقدیم که یک جایگزین واقعی کمونیستی برای سرمایه داری تنها به همت اقدام انقلابی پرولتاریا ممکن میباشد: هیچ حزبی نمی تواند جایگزین طبقه شود. با این حال، برای تحول انقلابی در نظام اقتصادی و جامعه، ما معتقدیم که نقش یک حزب انقلابی، بنیادی ست.
همانطور که قبلاً گفته شد، ما مخالف همه احزاب نهادینه شده هستیم. امروزه پیش ِ همگان، کلمه « حزب » با انتخابات و نهادهای بورژوازی تداعی می شود. حزب کمونیست قدیمی ایتالیایی تولیاتی و همکارانش در شکل دادن به چنین باوری، سهم بسزایی داشتند. بر عکس، کارکردی که انقلابیون به تاریخ حزب کمونیست پیوند داده اند، از آنچه که مردم امروز (حتی آنهایی که می گویند کمونیست هستند) بدان فکر میکنند، کاملاً متفاوت است. عملکرد حزب کمونیست این است:
« ..... توده های پرولتاریا را با ایده های سوسیالیسم و آگاهی سیاسی الهام داده و آنچنان حزب انقلابی را سازمان دهی میکند که به طور جدائی ناپذیری با جنبش خودجوش طبقه کارگر مرتبط است ... توسعه سیاسی و تشکیلات سیاسی طبقه کارگر را تسهیل میکند. »
لنین ، وظایف فوری جنبش ما
« ....ایجاد یک تشکیلات مبارز و هدایت تبلیغات سیاسی در هر موقعیتی، حتی اگر این موقعیت «مسالمت آمیز و یک نواخت» باشد، در هر دورهای حتی اگر، این دورۀ « افول روحیۀ انقلابی» باشد، کاملاً ضروری است، به علاوه دقیقاً در چنین دورهها و تحت چنین شرایطی است که چنین کاری ضروری میباشد، چرا که در زمان انفجار و شروع مبارزه، دیگر دیر خواهد بود که یک چنین سازمانی را به وجود آورد. حزب باید در حالت آماده باش باشد تا بتواند فوراً دست به عمل بزند. »
لنین ، از کجا شروع کنیم؟
دگرگونی و تحول انقلابی جامعه باید چنان حرکتی باشد که پرولتاریا را در جایگاه بازیگر اصلی قرار دهد. اما در میان توده های پرولتری، به طور خودجوش، « فقط » غریزه طبقاتی ایجاد می شود، یعنی نوع هوشیاری که دفاع از شرایط فوری اقتصادی را ترغیب میکند، بدون آنکه نیاز عملی برای غلبه بر سرمایه داری را درک کند. این می تواند به یک مبارزه طولانی و مصمم منجر شود، اما از نقطه نظر استراتژیک نمی تواند پا را فراتر از شرایط فوری اقتصادی بگذارد. البته این بمعنای حماقت نیست، بلکه به دلیل تأثیر مداوم تسلط ایدئولوژیکی ست که بورژوازی بر جامعه تحمیل کرده است. بطور خاص، بورژوازی توانسته است به ما به باوراند که علی رغم همه چیز، این سیستم اقتصادی تنها مورد « واقع بینانه » ایست که قابل اجراست، که انهم نتیجه یک امر طبیعی بوده و نه محصول تاریخی و بنابراین بایدبه عنوان یک دارایی ارزشمند از آن دفاع شود، یا در صورت لزوم بهبود یابد، اما هرگز نباید مستقیما مورد حمله قرار گیرد وقطعا نباید سخنی از جایگزینی آن در میان باشد.
کارکرد کمونیست ها دقیقاً این است: مرجع سیاسی انقلابی برای طبقه کارگر، و کشاندن ایده های انقلابی، آگاهی و برنامه های سیاسی به درون طبقه کارگر. حزب کمونیست باید سازمان پیشتاز انقلابی باشد، کسانی که آگاهی انقلابی را توسعه داده اند ( آگاهی از ماهیت سرمایه داری و لزوم غلبه بر این سیستم). بنابراین حزب، آگاه ترین پرولترها و همچنین غیر پرولترها (که از منافع ِ طبقه مبدأ خود دست کشیده اند) که آگاهی انقلابی را توسعه داده و منافع پرولتاریا را منافع خودشان کرده اند، در خود جمع میکند.
حزب انقلابی پرولتاریا یک حزب توده ای نخواهد بود بلکه یک حزب پیشتاز کادرهای کمونیستی خواهد بود. با این حال، باید حزبی باشد که به طور کلی برای طبقه کارگر جذاب باشد، چرا که این موضوع انقلاب است.
کمونیست ها باید مستقل از قدرت خود و صرف نظر از مرحله تاریخی، در درون طبقه کارگر مداخله کنند. مداخله در مبارزات پرولتاریا برای غنی سازی تجربه، غنی سازی توانایی تجزیه و تحلیل و برنامه سیاسی با تجربه کردن واقعیت طبقه کارگر. حزب به عنوان یک ابزار سیاسی مبارزه طبقاتی باید تلاش کند که همیشه بدون در نظر گرفتن مراحل فراز و فرود ِ مبارزات، در مبارزه طبقاتی حضور داشته باشد.
« در شرایط ناامن و نامطلوب مبارزات جاری کارگران، مطرح کردن مطالبات انقلابی در کف خیابان ها، هرچند اندک، درگیر شدن در مبارزه سیاسی فعال، نه فقط محدود به یک ماشین تحریر و نظریه پردازی، که یک فعالیت فردی است، که همیشه چه از نظر نیت و همچنین نتایج، قابل بحث و محل تردید بوده است . »
اونوراتو دامِن
کمونیستها با مشارکت فعالانه در مبارزات طبقاتی مداخله می کنند، به عنوان یک مرجع سیاسی انقلابی نیز عمل کرده و بخشی از طبقه کارگر را که به نقد انقلابی از شرایط استثمار خود دست زده، میشورانند.
حزب، ارگان آماده سازی نظری، ارگان سازماندهی عملی و رهبری سیاسی، بنابراین محصول و در عین حال یک فاکتور مبارزه طبقاتی است. این ابزار برای تحقق انقلاب پرولتری حتمی و ضروری است.
حزب، با تدوین تئوری و نقدی که سوسیالیسم علمی را متمایز می کند و پرورش کادرهای خود و ورود آنها به مبارزات سیاسی روزانه، مدام تغذیه می شود؛ رشد سازمانی در تماس نزدیک با طبقه کارگر و برای طبقه کارگر.
حزب هرگز نتیجه اتحاد هچلهف از گروه ها و تلفیق برنامه ها نخواهد بود، بلکه مرکز همگرایی انقلابیونی ست که به طور خودجوش نقش مبارزین را پذیرفته، اصول، تاکتیک ها و اهدافشان را، خودشان تعیین می کنند.
حزب سازمان مبارزه سیاسی پرولتاریای انقلابی ست. عناصر تشکیل دهنده آن به طور فعال در محل کار، محل های زندگی و در سایر محیط های پرولتاریا، در دفاع و تکثیر برنامه طبقه کارگر درگیر می شوند و با ادغام مفید، وظایف کمکی را در آن نبرد بر عهده می گیرند.
کاراکتر سازمان انقلابی با این واقعیت مشخص می شود که زنان و مردان این سازمان در روشها، در اصول و در اهداف بیان شده در اسناد اساسی سازمان (پلاتفرم، تزها و غیره) مشترک هستند.
در حالی که احزاب چپ بورژوازی خود را با نهادهای حاکم یا حتی با رهبران این نهاد ها همسان پنداری میکنند، حزب انقلابی، بها و ارزش خود را در تمامیت مبارزین خود جستجو میکند. زندگی درونی آن با روش مرکزیت دموکراتیک که به سمت تحقق آن وحدت ارگانیک که قطعاً از تحمیل اجباری ناشی نمی شود، اداره می شود، اما - اگرچه هیچ تضمین مطلقی وجود ندارد - بخشی از فرایند همگن سازی نظری و عملی است که از طریق بحث بر اساس اصول مشترک، به تمام مبارزین اجازه می دهد که پیشکسوت خط سیاسی حزب باشند. سپس رهبران خود را انتخاب میکنند، و این بمعنای تحقق بخشیدن به تمرکز سیاسی حزب از طریق دستگاههای اجرایی و آموزشی ست.
حزب پرولتاریا فقط می تواند بین المللی و انترناسیونالیست باشد. قابل تصور نیست که اتحاد بین المللی پرولتاریا، نیرویی که توان پایان دادن به سیستم سرمایه داری را داراست، نادیده گرفته شود. فعالیت برای حزب به معنای فعالیت برای بین الملل کمونیست آینده است.
۱۲ مه ۲۰۲۰
Attachment | Size |
---|---|
For the International Party of the Proletariat FF.pdf | 133.11 KB |
ICT sections
Basics
- Bourgeois revolution
- Competition and monopoly
- Core and peripheral countries
- Crisis
- Decadence
- Democracy and dictatorship
- Exploitation and accumulation
- Factory and territory groups
- Financialization
- Globalization
- Historical materialism
- Imperialism
- Our Intervention
- Party and class
- Proletarian revolution
- Seigniorage
- Social classes
- Socialism and communism
- State
- State capitalism
- War economics
Facts
- Activities
- Arms
- Automotive industry
- Books, art and culture
- Commerce
- Communications
- Conflicts
- Contracts and wages
- Corporate trends
- Criminal activities
- Disasters
- Discriminations
- Discussions
- Drugs and dependencies
- Economic policies
- Education and youth
- Elections and polls
- Energy, oil and fuels
- Environment and resources
- Financial market
- Food
- Health and social assistance
- Housing
- Information and media
- International relations
- Law
- Migrations
- Pensions and benefits
- Philosophy and religion
- Repression and control
- Science and technics
- Social unrest
- Terrorist outrages
- Transports
- Unemployment and precarity
- Workers' conditions and struggles
History
- 01. Prehistory
- 02. Ancient History
- 03. Middle Ages
- 04. Modern History
- 1800: Industrial Revolution
- 1900s
- 1910s
- 1911-12: Turko-Italian War for Libya
- 1912: Intransigent Revolutionary Fraction of the PSI
- 1912: Republic of China
- 1913: Fordism (assembly line)
- 1914-18: World War I
- 1917: Russian Revolution
- 1918: Abstentionist Communist Fraction of the PSI
- 1918: German Revolution
- 1919-20: Biennio Rosso in Italy
- 1919-43: Third International
- 1919: Hungarian Revolution
- 1930s
- 1931: Japan occupies Manchuria
- 1933-43: New Deal
- 1933-45: Nazism
- 1934: Long March of Chinese communists
- 1934: Miners' uprising in Asturias
- 1934: Workers' uprising in "Red Vienna"
- 1935-36: Italian Army Invades Ethiopia
- 1936-38: Great Purge
- 1936-39: Spanish Civil War
- 1937: International Bureau of Fractions of the Communist Left
- 1938: Fourth International
- 1940s
- 1960s
- 1970s
- 1969-80: Anni di piombo in Italy
- 1971: End of the Bretton Woods System
- 1971: Microprocessor
- 1973: Pinochet's military junta in Chile
- 1975: Toyotism (just-in-time)
- 1977-81: International Conferences Convoked by PCInt
- 1977: '77 movement
- 1978: Economic Reforms in China
- 1978: Islamic Revolution in Iran
- 1978: South Lebanon conflict
- 1980s
- 1979-89: Soviet war in Afghanistan
- 1980-88: Iran-Iraq War
- 1980: Strikes in Poland
- 1982: First Lebanon War
- 1982: Sabra and Chatila
- 1986: Chernobyl disaster
- 1987-93: First Intifada
- 1989: Fall of the Berlin Wall
- 1979-90: Thatcher Government
- 1982: Falklands War
- 1983: Foundation of IBRP
- 1984-85: UK Miners' Strike
- 1987: Perestroika
- 1989: Tiananmen Square Protests
- 1990s
- 1991: Breakup of Yugoslavia
- 1991: Dissolution of Soviet Union
- 1991: First Gulf War
- 1992-95: UN intervention in Somalia
- 1994-96: First Chechen War
- 1994: Genocide in Rwanda
- 1999-2000: Second Chechen War
- 1999: Introduction of euro
- 1999: Kosovo War
- 1999: WTO conference in Seattle
- 1995: NATO Bombing in Bosnia
- 2000s
- 2000: Second intifada
- 2001: September 11 attacks
- 2001: Piqueteros Movement in Argentina
- 2001: War in Afghanistan
- 2001: G8 Summit in Genoa
- 2003: Second Gulf War
- 2004: Asian Tsunami
- 2004: Madrid train bombings
- 2005: Banlieue riots in France
- 2005: Hurricane Katrina
- 2005: London bombings
- 2006: Anti-CPE movement in France
- 2006: Comuna de Oaxaca
- 2006: Second Lebanon War
- 2007: Subprime Crisis
- 2008: Onda movement in Italy
- 2008: War in Georgia
- 2008: Riots in Greece
- 2008: Pomigliano Struggle
- 2008: Global Crisis
- 2008: Automotive Crisis
- 2009: Post-election crisis in Iran
- 2009: Israel-Gaza conflict
- 2020s
- 1920s
- 1921-28: New Economic Policy
- 1921: Communist Party of Italy
- 1921: Kronstadt Rebellion
- 1922-45: Fascism
- 1922-52: Stalin is General Secretary of PCUS
- 1925-27: Canton and Shanghai revolt
- 1925: Comitato d'Intesa
- 1926: General strike in Britain
- 1926: Lyons Congress of PCd’I
- 1927: Vienna revolt
- 1928: First five-year plan
- 1928: Left Fraction of the PCd'I
- 1929: Great Depression
- 1950s
- 2010s
- 2010: Greek debt crisis
- 2011: War in Libya
- 2011: Indignados and Occupy movements
- 2011: Sovereign debt crisis
- 2011: Tsunami and Nuclear Disaster in Japan
- 2011: Uprising in Maghreb
- 2014: Euromaidan
- 2016: Brexit Referendum
- 2017: Catalan Referendum
- 2019: Maquiladoras Struggle
- 2010: Student Protests in UK and Italy
- 2011: War in Syria
- 2013: Black Lives Matter Movement
- 2014: Military Intervention Against ISIS
- 2015: Refugee Crisis
- 2018: Haft Tappeh Struggle
- 2018: Climate Movement
People
- Amadeo Bordiga
- Anton Pannekoek
- Antonio Gramsci
- Arrigo Cervetto
- Bruno Fortichiari
- Bruno Maffi
- Celso Beltrami
- Davide Casartelli
- Errico Malatesta
- Fabio Damen
- Fausto Atti
- Franco Migliaccio
- Franz Mehring
- Friedrich Engels
- Giorgio Paolucci
- Guido Torricelli
- Heinz Langerhans
- Helmut Wagner
- Henryk Grossmann
- Karl Korsch
- Karl Liebknecht
- Karl Marx
- Leon Trotsky
- Lorenzo Procopio
- Mario Acquaviva
- Mauro jr. Stefanini
- Michail Bakunin
- Onorato Damen
- Ottorino Perrone (Vercesi)
- Paul Mattick
- Rosa Luxemburg
- Vladimir Lenin
Politics
- Anarchism
- Anti-Americanism
- Anti-Globalization Movement
- Antifascism and United Front
- Antiracism
- Armed Struggle
- Autonomism and Workerism
- Base Unionism
- Bordigism
- Communist Left Inspired
- Cooperativism and autogestion
- DeLeonism
- Environmentalism
- Fascism
- Feminism
- German-Dutch Communist Left
- Gramscism
- ICC and French Communist Left
- Islamism
- Italian Communist Left
- Leninism
- Liberism
- Luxemburgism
- Maoism
- Marxism
- National Liberation Movements
- Nationalism
- No War But The Class War
- PCInt-ICT
- Pacifism
- Parliamentary Center-Right
- Parliamentary Left and Reformism
- Peasant movement
- Revolutionary Unionism
- Russian Communist Left
- Situationism
- Stalinism
- Statism and Keynesism
- Student Movement
- Titoism
- Trotskyism
- Unionism
Regions
User login
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.