قطب‌نمای طبقاتی در بحران کووید-۱۹

این بحران اخیر که از ابتدای سال ۲۰۲۰ در حال گسترش بوده، سناریوهای جدید و بی سابقه ای را در رویارویی‌های طبقاتی پیش میگذارد. برای انقلابیون، روشن کردن برخی نکات اساسی در مورد دوره کنونی ضروری ست. به همان اندازه که این نکات از نظر شکل و فرم، بدیع و ارژینال اند، به همان اندازه دارای ماهیت کلاسیک نیز می‌باشند.

غلبه بر این بحران که سرمایه‌داری آن را ایجاد کرده، بدون هزینه نخواهد بود

این بحران مدتها قبل از همه گیری کووید-۱۹ شروع شد. سرمایه داری از دهه ۱۹۷۰ دچار بحران ساختاری بوده است (1) و در دوره های مختلف با تجدید ساختار صنعت و جابجایی کل بخشهای تولیدی به این بحران پاسخ داده است. این امر با انقلاب دیجیتال در فناوری اطلاعات و ارتباطات - از تلفن ثابت گرفته تا اینترنت و تلفن های هوشمند امروزی - و جهانی سازی مالی اقتصاد همراه بوده و منجر به رونق بدهی‌های دولتی و خصوصی شده است. همه اینها مبتنی بر ایجاد فزاینده شرایط متزلزل اشتغال و حمله مستقیم و غیرمستقیم به دستمزدها و معوقه کردن (حقوق بازنشستگی) .....بوده است. این سومین انقلاب صنعتی، که در ادامه تلاش برای حل بحران اقتصادی برانگیخته شد، هستی انسان را حتی عمیق تر از دو انقلاب صنعتی قبلی، دگرگون ساخته است، با این حال، بحران هرگز از صحنه رخت نبسته است. بلکه به سادگی از یک فروپاشی به فروپاشی دیگر و از یک جنگ به جنگ دیگر منجر شده است. با وجود این تحولات، تنها « راه حل » واقعی برای بحران که سرمایه‌داری می داند، جنگ جهانی ست.

ویروس، سرمایه‌داری ست

در عین حال، این دگرگونی‌ها، کل اکوسیستم ها را ویران، به گرم شدن کره زمین کمک و سطح زندگی و بهداشت را برای حداقل یک سوم جمعیت جهان به شدت کاهش داده است. اینها همچنین شرایط ضروری برای شیوع ویروس ها را فراهم کرده است. کل تاریخ بشریت به ما می‌آموزد که بحران ها و اپیدمی‌ها از هم جدایی ناپذیر هستند. کووید-۱۹ به احتمال زیاد با موارد همه‌گیری جدیدتری تلاقی خواهد کرد که به نظر می رسد در آینده ای نه چندان دور، گسترش یابد. این امر از نظر بهداشتی، ناتوانی مادی سیستم در حل بحران اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را در دراز مدت نشان می دهد.

در سال ۲۰۰۸، ماشه بحران که با فروپاشی بازار وام مسکن کشیده شد ( آنطوریکه به ما گفتند ... مقصر دلالان غیرمسئول! ) ۱۲ سال ریاضت اقتصادی، بی ثباتی و عدم وجود محسوس بهبود اقتصادی را به دنبال داشت. این بار، در این داستان علمی تخیلی ۲۰۲۰، ماشه بحران را، عامل همه گیری ویروس کرونا کشید( چیزی که آنها اکنون می گویند ... این بحران تقصیر کووید-۱۹ است که شاید توسط چینی‌ها ایجاد شده باشد! ) که مانند آتش سوزی، گسترده شده و رویای بهبود اقتصاد سرمایه‌داری جهان را (که با هر دهه که میگذرد بیشتر اتوپیک میشود ) یک بار دیگر نابود کرده است. سقوط تولید ناخالص داخلی در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۰ تقریباً در همه کشورهای بزرگ سرمایه داری -و نه فقط در آنها - از ۱۱/۷- ٪ در آلمان به ۳۲/۹- ٪ در ایالات متحده آمریکا با عبور از ۱۲/۴- ٪ در ایتالیا ، دو رقمی بود. تنها استثنا، رشد ناچیز ۳/۲ ٪ چین است.

طبقه مسلط سرمایه دار سعی میکند که با مذاکره بر سر مقدار وام هایی که در کوتاه و میان مدت میگیرد، بخشی از سودهای از دست رفته خود را جبران کرده و به بهترین وجه این بحران اقتصادی - بهداشتی را مدیریت کند، اما در بلند مدت، بازپرداخت آن، توسط طبقه ما از طریق ریاضت‌های اقتصادی جدید، شرایط کاری ناپایدارتر و استثمار بیشتر انجام خواهد یافت.

سرمایه‌داری نه از زندگی و نه از سلامتی، که فقط از سود پاسداری می کند

با قدمی به عقب گذاشتن، یعنی در ماه های اولیه سال ۲۰۲۰، زمانی که ویروس کرونا شیوع یافت، پاسخ طبقات حاکم، سریع یا کند، در درجه اول با انکار خود مشکل آغاز شد که هدفش ادامه گردش چرخ های سودآفرینی بود، سپس انجام اقدامات مختلف در خصوص کنترل شیوع ویروس، سعی طبقات حاکم نه برای محافظت بهداشت عموم بلکه محافظت از پایداری کلی سیستم، از طریق سیاست های کم و بیش مردد خود برای مهار ویروس، و برانگیختن تحقیقات در زمینه بهداشت، بوده است. حاکمان سرمایه‌داری بزودی متوجه شدند که شیوع ویروس تهدیدی جدی است، اما، بین تلاش برای حفظ ادامه روند طبیعی اقتصاد بازار ( اکسیژن حیاتی سرمایه‌داری) از یکسو و محافظت از ثبات عمومی سیستم ( که با آلودگی محل کار و فروپاشی احتمالی سیستم بهداشتی، زیر سوال رفته بود) از سوی دیگر با تناقض روبرو شدند: کارگران مجبور بودند به تولید ادامه دهند و هزینه های پیشگیری از سرایت باید محدود میشد در حالی که ... شیوع بیماری باید متوقف میشد که این امر مستلزم سرمایه گذاری بیشتر در پیشگیری از بیماری بود. اینها از نقطه نظر بازار و سود مغایرت حل نشدنی بودند، اما در یک جامعه متفاوت کمونیستی، که تولید نه برای سرمایه که برای نیازهای انسانی انجام می گیرد، چنین امری، مسئله غیر قابل حل نخواهد بود.

انکار پوپولیستی به معنای ریختن آب به آسیاب بورژوازی ملی ست

بررسی موارد از این دیدگاه - و ما شاهد هیچ مورد معتبر دیگری نیستیم - انکار وجود ویروس کرونا، که بسیاری از رفقایمان با آنها روبرو بوده اند، واقعاً بی ربط گویی بیش نیست. طبقه حاکم می‌تواند از وجود بیماری همه‌گیر برای افزایش قدرت کنترل خود بر طبقه کارگر استفاده کند و در واقع اینکار را نیز می‌کند، اما به همان اندازه این نیز درست است که طبقه حاکم، فعلاً نیازی به اختراع ویروس برای « مهار » خطر از جانب مبارزات جدید طبقه کارگر ندارد. علاوه بر این، ویروس به قلب ( و یا همان کیف پول ) خود سرمایه داری ضربه وارد کرده است، بنابراین اگر این اختراع خود طبقه سرمایه دار باشد، مطمئناً یک نوع رفتار مازوخیستی باید حساب شود. این درست نیست، اینکه مخالف طبقاتی ما قرار است از تاریخ اخراج شود به معنای حمقاتش نیست. انکار وجود ویروس کرونا، فقط نشانگر بحران مغازه‌داران بوده که به نمایندگی از دستور عمل‌های پوپولیستی و ارتجاعی فریاد می کشند. خرده بورژوازی با هدف از دست ندادن امتیازات کوچک خود با « اعاده مجدد برنامه های ملی » و اصلاحات غیرممکن، نجات دادن سرمایه‌داری از خود سرمایه‌داری، مجنون وار، به این در آن در میزند.

در حقیقت، طبقه متوسط، حتی اگر هم تمایل به اغراق گویی در رنج خود داشته باشد، اما حقیقتاً در معرض بحران است و پرولتاریا می تواند قطبی را تشکیل دهد که قادر به جمع آوری این نارضایتی ها در اطراف خود باشد. با این حال از برخی جهات به نظر می رسد عکس این اتفاق می افتد: به جای اعتماد به نفس در پتانسیل دفاعی و انقلابی خود، برخی از بخشهای طبقه ما در معرض آژیرهای ایدئولوژی پوپولیستی و ارتجاعی، سندیکالیستی و کوپراتیفی، اصلاح طلبانه و دموکراتیک قرار می گیرند.

پاسخ‌های معنادار، تنها از طرف طبقه کارگر بوده است

سالم ترین و معنی دارترین پاسخ ها به این بحران کووید-۱۹ از سوی طبقه کارگر بوده است. ما این را در موج اعتصابات جهانی که از ماه مارس در ایتالیا با فریاد « ما بره نیستیم که سلاخی شویم ! » (3)، آغاز شد و تا شورشهای عمدتاً پرولتری که از زمان قتل جورج فلوید در ایالات متحده آمریکا ادامه داشته، (4) ، اعتصابات عمومی در بلاروس (5) علیه فساد دستگاه دولتی، در کنار موج های اعتراض و اعتصاب در خاورمیانه، از ایران (6) تا لبنان (7) مشاهده کرده ایم.

بنابراین طبقه ما، حتی اگر در حد سوسو زدن هم بوده باشد، نشان داده است که می داند چگونه ابتکار عمل را در مبارزات اصلی بدست گیرد، رجوع کنید به برخی از موارد اخیر ( به یاد داشته باشید که آنچه به « شورش های جهانی ۲۰۱۹ » (8) تغییر نام یافت تازه به پایان رسیده بود). همچنین نشان داده است که چگونه از تجربیات قبلی و از نظر جغرافیایی دور، یاد گرفته که « حضور » خود را در میادین و خیابانها نشان دهد و می داند که چگونه در دفاع از منافع مشترک خود متحد شود، همانطوریکه در اعتصابات فوق در ماهای مارس-آوریل نشان داد. هم زمان که همه این اتفاقات رخ میداد، عناصر سیاسی مدعی ضد سرمایه داری، ثابت کرده اند که از حداقل خصوصیات این ادعا برخوردار نیستند. همانطور که قبلاً ذکر شد، آنها با لکنت زبان و متزلزل، تقلید از پوپولیسم ملی گرایانه را تکرار می کنند و برنامه های اصلاح طلبانه مدینه فاضله را تکرار می کنند ( « کارفرمایان را باید به پرداخت هزینه های بحران مجبور کرد »، « ملی کردن »، « سرمایه گذاری در بخش مراقبت های بهداشتی و غیره ... » ).

بیایید روی گزینه ضد سرمایه داری کار کنیم. اگر حالا نه، پس کی؟

در این دوره سخت و ناگوار، باید که طبقه کارگر دور هم جمع شده و پیرامون اصول برنامه ای ساده، منتج از آنچه که در بالا بررسی شد، سازماندهی کند.

طبقه کارگر، در ترکیب چندشکلی و پیچیده خود، بخاطر استثمار همانند و در نتیجه منافع ضد سرمایه، چنان اتحادی پیدا کرده که مهمترین پاسخها را به این بحران بدهد و نمایانگر آن نیروی یکه تازی شود که هیچ طبقه اجتماعی دیگری نمی‌تواند با آن برابری کند.

تنها جایگزین ممکن برای نظم سرمایه داری را طبقه ما نمایندگی میکند، نظمی که نه بقاء آن، بلکه تخریب آن در راستای منافع ماست. در راستای این دیدگاه ما طرفدار ورشکستگی دولت هستیم، اما مشکل کماکان، دست بکار شدن سریع برای ساختن گزینه سیاسی طبقه کارگر برای خود دولت سرمایه‌داری است.

در واقع، ایجاد یک دولت جدید جهانی امکان پذیر است. در چشم انداز برنامه ما، کارگران قدرت سیاسی، یعنی کنترل جامعه را به دست خود می‌گیرند که این امکان پذیر است زیرا ماهیت وجودی کارگران، چیزی جزء زندگی در تولید نیست. بنابراین آنها قادرند کنترل سیستم را از ابتدا، در مرحله تولید کنترل کنند و بدین ترتیب تمام بخشهای طبقه کارگر را به سمت روند انقلابی سوق دهند.

مبارزات پیش رو علیه ریاضت اقتصادی، بیکار سازی‌ها، شغلهای مخاطره آمیز و نیز برای محافظت از سلامتی و هستی‌مان، در محیط کار شکل خواهد گرفت. کمونیستهای انترناسیونالیست با ارائه برنامه سیاسی ضد سرمایه داری در این مبارزات حضور خواهند داشت و با کسانی که چه آگاهانه و چه غیر، دفاع از نظام را انتخاب میکنند، با حداکثر توانایی مان مبارزه خواهیم کرد.

ما دنبال رو خرده بورژوازی در راستای اهداف فرصت طلبانه، اصلاح طلبانه، پوپولیستی و نیز تئوری توطئه ای آن نخواهیم بود، اما به طور فعال پیگیر ساختن یک سازمان طبقاتی بین المللی و انقلابی هستیم، به طوری که طبقه کارگر گام به گام، اعتماد بنفس به پتانسیل انقلابی خود را، بدست آرد و در نتیجه به ایجاد حزب طبقاتی انقلابی آینده خود دست زند. چیزی نه بیشتر و نه کمتر از این، کاریست که گرایش کمونیست انترناسیونالیستی امروز در سراسر جهان انجام می‌دهد.

نبرد کمونیستی

دوشنبه ۳۱ آگوست ۲۰۲۰

این مقاله ترجمه از سرمقاله شماره جاری نبرد کمونیستی (Battaglia Comunista ) است

(۱) برای تمام مقالات ما در مورد ویروس کرونا و بحران سرمایه داری ، به: leftcom.org مراجعه کنید. مقالات زیادی در رابطه با بحران طولانی مدت انباشت سیستم در وب سایت ما وجود دارد. آخرین مقاله سرمقاله ما از چشم انداز انقلابی 15 (ژانویه 2020) leftcom.org بحران کنونی و وظایف کمونیست ها رجوع کنید.

(۲) رجوع کنید به See Reflections on the Coronavirus and Economic Crises and A Crisis of Capitalist "Civilisation"

(۳) رجوع کنید به"We're not Lambs to the Slaughter!" Class Struggle in the Time of Coronavirus

(۴) رجوع کنید به Unrest in the USA: A Perfect Storm, The Murder of George Floyd: The End of Racism Starts with the Death of Capitalism, and Against Police Reform - For the Abolition of Capitalism

(۵) رجوع کنید به Winds of Change in Belarus: Neither Dictatorship Nor Democracy Offer Anything for the Working Class, Strikes in Belarus Escalate as Lukashenko's Power Wavers, and Belarus: Between Imperialist Feuds and Class Movements

(۶) رجوع کنید به www.leftcom.org/fa/articles/2020-08-18/اعتصابات-کارگری-در-ایران-موج-جدیدی-از-مبارزات

(۷) رجوع کنید به The Lebanon Disaster: A Metaphor for Modern Capitalism

(۸) رجوع کنید به Global Protests: The Relentless Capitalist Crisis Demands the Overthrow of the System

سه شنبه ، ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰

AttachmentSize
PDF icon The covid crisis Farsi F Final.pdf129.87 KB
Thursday, September 17, 2020
قطب‌نمای طبقاتی در بحران کووید-۱۹ | Leftcom

Error

Error message

PDOException: SQLSTATE[HY000]: General error: 1366 Incorrect string value: '\xD9\x82\xD8\xB7\xD8\xA8...' for column 'title' at row 1: INSERT INTO {accesslog} (title, path, url, hostname, uid, sid, timer, timestamp) VALUES (:db_insert_placeholder_0, :db_insert_placeholder_1, :db_insert_placeholder_2, :db_insert_placeholder_3, :db_insert_placeholder_4, :db_insert_placeholder_5, :db_insert_placeholder_6, :db_insert_placeholder_7); Array ( [:db_insert_placeholder_0] => قطب‌نمای طبقاتی در بحران کووید-۱۹ [:db_insert_placeholder_1] => node/37052 [:db_insert_placeholder_2] => [:db_insert_placeholder_3] => 18.233.223.189 [:db_insert_placeholder_4] => 0 [:db_insert_placeholder_5] => hENj8kyCaTApV_kD46PtISrzdav07oJ6Qb3TSLQ5sfw [:db_insert_placeholder_6] => 1254 [:db_insert_placeholder_7] => 1711660126 ) in statistics_exit() (line 93 of /web/htdocs/www.leftcom.org/home/modules/statistics/statistics.module).
The website encountered an unexpected error. Please try again later.