διεθνιστές

Εργασιακή ανασφάλεια, απολύσεις, περικοπές των κοινωνικών παροχών, κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας των νέων, φορολογικές αυξήσεις για τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους, περικοπές στις συντάξεις και στο κράτος πρόνοιας για όλους. Δεν έχει σημασία πού ζει κανείς στις λεγόμενες «προηγμένες» καπιταλιστικές χώρες. Η λύση για την κρίση είναι παντού η ίδια.

Η κρίση στην ευρωζώνη Υπάρχει εναλλακτική λύση, αλλά αυτή δεν βρίσκεται σε καμία εκλογική λίστα · Ο Βρετανός Εργατικός (1) πρωθυπουργός Χάροντλ Ουίλσον έκανε κάποτε την περίφημη παρατήρηση ότι μία εβδομάδα είναι πολύς καιρός στην πολιτική. Και, πράγματι, είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα η αστική τάξη μπορεί να ξεχάσει. Ας δούμε πώς πραγματικά ξεκίνησε η σημερινή κρίση.

"Mutato nomine de te fabula narratur (1)." (Για σένα μιλάει ο μύθος) · Μάλλον κάτι υποψιάζεσαι. Ίσως και να το έχεις καταλάβει. · Αν δεν το έχεις σκεφτεί μέχρι τώρα, σκέψου το για λίγο. · Όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αφορούν κι εσένα. · Αυτό που συμβαίνει εδώ σε μένα θα συμβεί και εκεί σε σένα. · Είμαστε και οι δύο εργαζόμενοι.

Τα συνδικάτα ως «ιμάντες μεταβίβασης» · Η κομμουνιστική συνείδηση είναι μια αντανάκλαση της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης. Αυτή, ωστόσο, δεν προκύπτει άμεσα από αυτή την πάλη, αλλά στηρίζεται στις σκέψεις μιας μειοψηφίας της τάξης πάνω στα διδάγματα αυτής της πάλης.

Όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, η διεθνής αστική τάξη έψαλλε το ρέκβιεμ του κομμουνισμού. Ο επικήδειος λόγος χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει ότι η αποτυχία της δήθεν κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης αποδεικνύει ότι, εκτός απ’τον καπιταλισμό, καμία άλλη μορφή κοινωνικής οργάνωσης δεν μπορεί να υπάρξει. Ότι οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και διανομής είναι η μόνη δυνατή μορφή οικονομικής ύπαρξης.