You are here
Home ›شورش در جهان عرب زبان - جهان سرمایه داری در بحران
تفوق مبارزه توده ائی بر نیروی نظامی
از تونس تا مصر، از لیبی تا بحرین و یمن، جهان عرب زبان در غوغا و آشفتگیست. هنوز برای گفتن این که این شورش توده ائی به کجا ختم خواهد شد زود است، اما یک چیز مسلم است – دوران جدیدی در حال بازگشائیست. لیبی به کنار، از آنجائیکه ساختار قبیله ای این کشور بجای مبارزه توده ائی باعث بوجود آمدن یک جنگ داخلی شده است. در مورد بقیه به خصوص در تونس و مصر، تجربۀ دلگرم کننده از مبارزات این است که مقاومت ِ جمعی، در برابر رژیم های به ظاهر قدرتمند می تواند به سرنگونی آنها منجر شود. مبارزات در شمال آفریقا نشان داد که اقدامات منسجم، هماهنگ و مداوم توده ها، میتواند دولت های منفور را بزیر کشد. شهامت باور نکردنی در برابر خشونت مداوم که نه صدها بلکه هزاران قربانی داشت. پشتکار و خود سازماندهی کسانیکه در این مبارزه شرکت کردند باعث فلج شدن بخشی از نیروهای سرکوب و در نهایت منجر به سرنگونی رژیم هائی شد که برای دهه ها حاکم بودند. رژیم هائی که با حمایت پولی غرب و پلیس مخفی شرير و تباهکار، غیر قابل تسخیر به نظر میرسیدند. عربها، بیشتر از آن حد، منفعل و مطیع در نظر گرفته میشدند که بتوانند این رژیم ها را به چالش گیرند. حالا آنها ثابت کردند که خشم هر کسی می تواند در نقطه ائی خاص آنچنان ناگهانی منفجر شود که خشم و نفرت اندوخته شده در دهه ها، بتواند آغاز گر جنبش توده هائی باشد و آنچنان بیش از حد قوی باشد که صرف زور شکسته نشود. اگر این می تواند در مکان هایی مانند مصر و تونس رخ دهد در هر نقطه ئی از جهان نیز میتواند...
بحران جهانی
رسانه های ما سعی دارند تا شورش هائیکه شمال آفریقا و خاورمیانه را در نوردیده، صرفا به عنوان تقاضا برای "دموکراسی" به تصویر کشند. درست است که اعتقاد زیادی به اینکه دموکراسی راه حلی برای مشکلات زندگی روزمره خواهد بود، وجود دارد، اما آنچه که واقعا موجب این شورش ها شده همان بحران اقتصادی جهانیست. این بحران، برای دهه ها، کارگران سراسر جهان را له و خرد کرده است، اما برای کشورهائی که در خارج از مراکز ثروتمند سیستم قرار دارند، غیر قابل تحمل شده است. ترکیدن اخیر حباب بازار مسکن بر اساس ارزیابی ملک در غرب، به شکل دیگری از سوداگری، در مواد غذایی، سوخت و مواد خام و در نتیجه به افزایش تصاعدی قیمت ِ نیازهای اساسی در سراسر جهان منجر شده است. در کشورهای عرب زبان با جمعیت نسبتا بالای تحصیل کرده ها، گفته شده بود که تحصیلات، زندگی خوب را تضمین خواهد کرد، حالا با بیکاری مزمن جمعی روبرویند. در کشورهایی که هیچ چرخشی در حاکمیت سیاسی وجود ندارد، بدیهی است که تیرها بسوی دولت رها شوند. دست و پنچه نرم کردن با بحران اقتصادی در دولت های سرکوبگر سخت تر است، اما طبقه کارگر در همه جا با مسئله یکسانی ربروست. سیستم جهانی سرمایه داری است در معرض خطر قرا گرفته است و تنها می تواند از طریق حملات ِ شدید بر استانداردهای زندگی کسانی که در فقر زندگی می کنند به حیات خود ادامه دهد. در سراسر جهان از ایالت ویسکانسین تا اروپای غربی، از ایرلند تا اندونزی، طاقت کارگران از دستمزد پایین، قیمت های بالا و بیکاری مزمن، بسر آمده است. اما بهرحال سوال اینجاست که کارگران چگونه خود را حول برنامه خود سازمان میدهند. در مبارزات شمال آفریقا و خاورمیانه تا کنون شاهد وجود چنین چیزی نبوده ایم.
شاه کلید در دستان طبقه کارگر است
آنچه که ما در سراسر جهان ِ عرب زبان شاهد آن هستیم، شورش همگانی است. هنوز انقلاب و قطعا انقلاب کارگری رخ نداده است. در حال حاضر بقایای حاکمیت قدیمی (در قالب ارتش و ادارات دولتی) در تونس و مصر هنوز صحنه گردانان امورند. بیشتر به این دلیل که در هر دو مورد، مبارزه برای رهائی از شر دیکتاتور منفور، طبقات مختلف را (از جمله کارگران) متحد کرد. هیچ برنامه ای وجود ندارد. جوانان طبقه متوسط در مصر امیدوارند که "دموکراسی" بلافاصله مشکلات اقتصادی آنها را حل خواهد کرد. آنها تصور می کردند که توقیف "پول ما " از مبارک و یاران او یک راه حل فوری خواهد بود!
تعداد زیادی از کارگران در تظاهرات خیابانی شرکت کردند، اما آنها فقط در روزهای پایانی این جنبش در مصر، پاسخ به خواسته های خود را شروع کردند. در این نقطه آنها چهار برابر شدن حداقل دستمزد را مطالبه کرده و در سوئز، پورت سعید و المحلة الكبرى دست به اعتصاب زدند.
در این زمان بود که شورای عالی ارتش تحت فرمان حسین طنطاوي، از بین دو صندلی نشستن دست شسته و فاتحه مبارک را خوانده شده تلقی کرد. آنها می توانستند تغییر کارفرمایان را تحمل کنند اما نه تهدید به اموال خود را که از جانب کارگران اعتصابی تهدید شده بود. آنها تعلیق قانون اساسی و انحلال مجلس را اعلام کردند . آنها با زمان بندی دقیق و بی عیب و نقص، خواهان روشن کردن این مسئله بودند که بدون هیچ شرط و شروطی، به موجب نیاز فوتی و فوری برای احیای اقتصاد کشور، هیچ نوع اعتصابی تحمل نخواهد شد. در مورد نهادهای سیاسی می توان بحث کرد، دگراندیشی را می توان بیان کرد، حضور جوانان در خیابان ها را میتوان تحمل کرد، اما طبقه کارگر باید در جایگاه ثابت خود باقی بماند و به نفع سرمایه، تولید را با دستمزدهای گرسنگی و در پر مخاطره ترین شرایط، صرفا برای زنده ماندن، ادامه دهد.
به کارگران وعده دستمزد های بالاتر در آینده داده شده است، آنها به برخی از امتیازات جزئی مانند اخراج مدیران منفور رسیده اند، اما آنها هنوز هیچ برنامه ای از خود ندارند. بسیاری معتقدند که عوض کردن اتحادیه های فاسد دولتی با نوع "دموکراتیک" آن، مشکلات آنها را حل خواهد کرد. در حال حاضر تنها نشانه هایی از سازماندهی مستقل کارگران در مجامع عمومی، کمیته های اعتصاب و یا گروه های محله ئی بچشم میخورد.
با این حال هنوز هم وضعیت سیال است. بسیاری از اینکه سیستم تغییر نکرده آگاهند و طبقه حاکمه برای ادامه استثمار همیشگی، به دنبال راه چاره های تازه ایست. اما بسیاری دیگر، از این موضوع بی خبرند. آنها هنوز باید یاد بگیرند که "دموکراسی" سرابی بیش نیست، مگر آنکه آنرا به پایان استثمار (و حکومت سرمایه داری) متصل کرد. اما دمکراسی طبقه کارگر معمای پارلمانی نیست که حملات حاضر به کارگران را به ارمغان آورده باشد. دموکراسی ما متشکل از نمایندگانیست که با حکم انتخاب کنندگان بری انجام وظیفه گمارده میشوند و در هر زمان با خواست و اراده انتخاب کنندگان عزل میشوند. آنها منتخب نمیشوند که به مدت ۵ سال آنچه که دوست دارند بتوانند انجام دهند. اما این تنها بخشی از برنامه ما است. بین جهان سرمایه داری و چشم انداز کمونیستی، هیچ خانه ئی در نیمه راه وجود ندارد. یا آنها حکومت میکنند و ما را استثمار و یا ما به ایجاد یک جامعه در جهت منافع مشترک همگان نایل میشویم. کارگران در سراسر جهان باید این واقعیت ها را در مبارزات آینده خود مد نظر بگیرند. آنها باید سازمان بین المللی خود را با برنامه مستقل، برای رهبری مبارزه با دشمن بیرحم و قدرتمند جهانی، ایجاد کنند.
ICT sections
Basics
- Bourgeois revolution
- Competition and monopoly
- Core and peripheral countries
- Crisis
- Decadence
- Democracy and dictatorship
- Exploitation and accumulation
- Factory and territory groups
- Financialization
- Globalization
- Historical materialism
- Imperialism
- Our Intervention
- Party and class
- Proletarian revolution
- Seigniorage
- Social classes
- Socialism and communism
- State
- State capitalism
- War economics
Facts
- Activities
- Arms
- Automotive industry
- Books, art and culture
- Commerce
- Communications
- Conflicts
- Contracts and wages
- Corporate trends
- Criminal activities
- Disasters
- Discriminations
- Discussions
- Drugs and dependencies
- Economic policies
- Education and youth
- Elections and polls
- Energy, oil and fuels
- Environment and resources
- Financial market
- Food
- Health and social assistance
- Housing
- Information and media
- International relations
- Law
- Migrations
- Pensions and benefits
- Philosophy and religion
- Repression and control
- Science and technics
- Social unrest
- Terrorist outrages
- Transports
- Unemployment and precarity
- Workers' conditions and struggles
History
- 01. Prehistory
- 02. Ancient History
- 03. Middle Ages
- 04. Modern History
- 1800: Industrial Revolution
- 1900s
- 1910s
- 1911-12: Turko-Italian War for Libya
- 1912: Intransigent Revolutionary Fraction of the PSI
- 1912: Republic of China
- 1913: Fordism (assembly line)
- 1914-18: World War I
- 1917: Russian Revolution
- 1918: Abstentionist Communist Fraction of the PSI
- 1918: German Revolution
- 1919-20: Biennio Rosso in Italy
- 1919-43: Third International
- 1919: Hungarian Revolution
- 1930s
- 1931: Japan occupies Manchuria
- 1933-43: New Deal
- 1933-45: Nazism
- 1934: Long March of Chinese communists
- 1934: Miners' uprising in Asturias
- 1934: Workers' uprising in "Red Vienna"
- 1935-36: Italian Army Invades Ethiopia
- 1936-38: Great Purge
- 1936-39: Spanish Civil War
- 1937: International Bureau of Fractions of the Communist Left
- 1938: Fourth International
- 1940s
- 1960s
- 1970s
- 1969-80: Anni di piombo in Italy
- 1971: End of the Bretton Woods System
- 1971: Microprocessor
- 1973: Pinochet's military junta in Chile
- 1975: Toyotism (just-in-time)
- 1977-81: International Conferences Convoked by PCInt
- 1977: '77 movement
- 1978: Economic Reforms in China
- 1978: Islamic Revolution in Iran
- 1978: South Lebanon conflict
- 1980s
- 1979-89: Soviet war in Afghanistan
- 1980-88: Iran-Iraq War
- 1980: Strikes in Poland
- 1982: First Lebanon War
- 1982: Sabra and Chatila
- 1986: Chernobyl disaster
- 1987-93: First Intifada
- 1989: Fall of the Berlin Wall
- 1979-90: Thatcher Government
- 1982: Falklands War
- 1983: Foundation of IBRP
- 1984-85: UK Miners' Strike
- 1987: Perestroika
- 1989: Tiananmen Square Protests
- 1990s
- 1991: Breakup of Yugoslavia
- 1991: Dissolution of Soviet Union
- 1991: First Gulf War
- 1992-95: UN intervention in Somalia
- 1994-96: First Chechen War
- 1994: Genocide in Rwanda
- 1999-2000: Second Chechen War
- 1999: Introduction of euro
- 1999: Kosovo War
- 1999: WTO conference in Seattle
- 1995: NATO Bombing in Bosnia
- 2000s
- 2000: Second intifada
- 2001: September 11 attacks
- 2001: Piqueteros Movement in Argentina
- 2001: War in Afghanistan
- 2001: G8 Summit in Genoa
- 2003: Second Gulf War
- 2004: Asian Tsunami
- 2004: Madrid train bombings
- 2005: Banlieue riots in France
- 2005: Hurricane Katrina
- 2005: London bombings
- 2006: Anti-CPE movement in France
- 2006: Comuna de Oaxaca
- 2006: Second Lebanon War
- 2007: Subprime Crisis
- 2008: Onda movement in Italy
- 2008: War in Georgia
- 2008: Riots in Greece
- 2008: Pomigliano Struggle
- 2008: Global Crisis
- 2008: Automotive Crisis
- 2009: Post-election crisis in Iran
- 2009: Israel-Gaza conflict
- 2020s
- 1920s
- 1921-28: New Economic Policy
- 1921: Communist Party of Italy
- 1921: Kronstadt Rebellion
- 1922-45: Fascism
- 1922-52: Stalin is General Secretary of PCUS
- 1925-27: Canton and Shanghai revolt
- 1925: Comitato d'Intesa
- 1926: General strike in Britain
- 1926: Lyons Congress of PCd’I
- 1927: Vienna revolt
- 1928: First five-year plan
- 1928: Left Fraction of the PCd'I
- 1929: Great Depression
- 1950s
- 2010s
- 2010: Greek debt crisis
- 2011: War in Libya
- 2011: Indignados and Occupy movements
- 2011: Sovereign debt crisis
- 2011: Tsunami and Nuclear Disaster in Japan
- 2011: Uprising in Maghreb
- 2014: Euromaidan
- 2016: Brexit Referendum
- 2017: Catalan Referendum
- 2019: Maquiladoras Struggle
- 2010: Student Protests in UK and Italy
- 2011: War in Syria
- 2013: Black Lives Matter Movement
- 2014: Military Intervention Against ISIS
- 2015: Refugee Crisis
- 2018: Haft Tappeh Struggle
- 2018: Climate Movement
People
- Amadeo Bordiga
- Anton Pannekoek
- Antonio Gramsci
- Arrigo Cervetto
- Bruno Fortichiari
- Bruno Maffi
- Celso Beltrami
- Davide Casartelli
- Errico Malatesta
- Fabio Damen
- Fausto Atti
- Franco Migliaccio
- Franz Mehring
- Friedrich Engels
- Giorgio Paolucci
- Guido Torricelli
- Heinz Langerhans
- Helmut Wagner
- Henryk Grossmann
- Karl Korsch
- Karl Liebknecht
- Karl Marx
- Leon Trotsky
- Lorenzo Procopio
- Mario Acquaviva
- Mauro jr. Stefanini
- Michail Bakunin
- Onorato Damen
- Ottorino Perrone (Vercesi)
- Paul Mattick
- Rosa Luxemburg
- Vladimir Lenin
Politics
- Anarchism
- Anti-Americanism
- Anti-Globalization Movement
- Antifascism and United Front
- Antiracism
- Armed Struggle
- Autonomism and Workerism
- Base Unionism
- Bordigism
- Communist Left Inspired
- Cooperativism and autogestion
- DeLeonism
- Environmentalism
- Fascism
- Feminism
- German-Dutch Communist Left
- Gramscism
- ICC and French Communist Left
- Islamism
- Italian Communist Left
- Leninism
- Liberism
- Luxemburgism
- Maoism
- Marxism
- National Liberation Movements
- Nationalism
- No War But The Class War
- PCInt-ICT
- Pacifism
- Parliamentary Center-Right
- Parliamentary Left and Reformism
- Peasant movement
- Revolutionary Unionism
- Russian Communist Left
- Situationism
- Stalinism
- Statism and Keynesism
- Student Movement
- Titoism
- Trotskyism
- Unionism
Regions
User login
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.