The internationalists

یک صد سال پیش، در روزهای ۵ تا ۸ سپتامبر ۱۹۱۵ حدود چهل نفر از مخالفان جنگ، در روستای زیمروالد در کشور بی طرف سوئیس در یک کنفرانس بین المللی شرکت کردند. در سالهای پیش رو، مسائل کلیدی و حیاتی مورد ِ بحث گرایشات سیاسی مخالف هم در کنفرانس زیمروالد، در سراسر اروپا طنین انداز شد - آن بحث‌ها هنوز هم به آنچه که ما امروز انجام می‌دهیم، مرتبطند.

علیه جنگ سرمایه داری · علیه ناسیونالیسم در هر شکل و شمایل · اول ماه مه سال جاری مصادف با سالگرد پایان جنگ جهانی دوم شده است. پس از ۶ سال قتل عام که در آن شاید ۱۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان کشته شدند، کسانیکه توانسته بودند جان سالم بدر برند، در غرب اروپا (هشتم ماه مه ۱۹۴۵ ) و در شرق اروپا (نهم ماه مه) جشن شادمانی برگزار کردند.

بحران سیستم تولیدی سرمایه داری ملعون، چیزی بجز بربریت اجتماعی و اقتصادی بی پایان، برای ما به ارمغان نمیاورد. ویرانی اقتصادی، بازار مالی انگلی و سوداگری را افزایش داده است، در درجه اول تحت تاثیر آن و سپس به عنوان علت سقوط نظام اقتصادی که برای فرار از تناقضات آشتی ناپذیر خود، دست و پا میزند. با خود، بیکاری، عدم امنیت شغلی، فقر طبقه کارگر و پرولتریزه شدن طبقه متوسط را به همراه آورده است.

پس از حمله رعد آسای گروه ضد تروریستی فرانسه، شکی نیست که کشتار وحشیانه و تکان دهنده ۱۲ نفر در دفتر هفته نام طنز فرانسوی شارلی ابدو و ۴ نفر دیگر در یک سوپر مارکت یهودی، کار شبه نظامیان جهادی بوده است. در سراسر اروپا و جهان، موقعیت تبلیغاتی عظیمی نصیب جنبش های ملی نژادپرستانه و کوته فکرانه در حال رشد، شده است. این دقیقا همان چیزی است که قاتلان برای آن امید بسته اند.

علی رغم همه سر و صدا های خوش بینانه سیاستمداران سرمایه داری، سیستم اقتصادی شان حسابی به دردسر افتاده است و مهم تر اینکه، گزینه های پیش رویشان کماکان با همان محدودیت های زمان سقوط وال استریت، روبروست. در اصطلاح اقتصاد مارکسیستی، مشکل، بیش از حد بالا بودن ِ ترکیب ِ ارگانیک سرمایه، برای سرمایه گذاری سودآور است. [۱] به هر حال، بانک ها نمی توانند و نمیخواهند قرض بدهند.