Internacjonaliści

„… nie jest już możliwa żadna inna wojna oprócz wojny światowej, i to wojny światowej o rozległości i wściekłości o jakiej do tej pory nikomu się nie śniło. Ośmiu do dziesięciu milionów żołnierzy rzuci się sobie do gardeł i tym samym spustoszy całą Europę jak nigdy przedtem żaden rój szarańczy.” [Engels, 1887 r.] · Żyjemy w reakcyjnych czasach.

Wiele uwagi poświęcono ostatnio globalnym operacjom Amazona. W chwili pisania tych słów pracownicy w Niemczech strajkują o wyższe płace i lepsze warunki, a w kilku krajach wyszła na jaw natura operacji roboczych Amazona, zarówno w unikaniu płacenia podatku jak i chwalebnie nazywanych „centrów spełnienia”.

Może to nie potrwa długo, ale jest coś pozytywnego w walkach jakie rozpoczęły się w Bośni w zeszłym tygodniu. Pierwotnym powodem była prywatyzacja 5 fabryk w kantonie tuzlańskim. Były to Dita, Polihem, Poliohelm, GUMARA i Konjuh. W przeszłości po prywatyzacji następowały zamknięcia. Co nie jest niezwykłe w byłej Jugosławii, iskrą która rozpaliła płomień była brutalna odpowiedź policji.

W lipcu 1914 r. wybuchła I wojna światowa i tym samym rozpoczęła się nowa epoka w historii. Do 1914 robotnicy Europy okazywali swoją lojalność partiom socjaldemokratycznym tworzącym II Międzynarodówkę. Mimo że paru ich rewolucyjnych członków dostrzegło, że jest przesiana oportunizmem, nikt z nich nie przeczuł wielkiej zdrady sierpnia 1914.

Kambodżańscy pracownicy zakładów odzieżowych przed Świętami rozpoczęli strajk, żądając płacy minimalnej w wysokości 160 dolarów. Obecnie dostają około 80. Jednakże, wraz z Nowym Rokiem zaczęli wracać do pracy ponieważ potrzebowali gotówki. To zintensyfikowało walkę bardziej bojowo nastawionych robotników, którzy wyszli na ulice by zapobiec ponownemu otwarciu fabryk.