You are here
Home ›Komünist Sol Ne Yapıyor?
Bugünlerde Komünist Solun “hiçbir şey yapmadığını” söylemek moda oldu. İster eğilimimizin tarihsel deneyimini bekle-ve-gör yaklaşımını benimseyen akımlara(1) indirgemenin ister “sol komünist” imajını “armchair” ile eşanlamlı hale getiren internet mizahının bir sonucu olsun – bu yanılgı ele alınmalıdır. Hem çevrimiçi hem de gerçek dünyada CWO üyeleri; solcu aktivistler, anarşistler ve hatta “CWO’nun, çevresindeki işçi sınıfıyla nasıl bir ilişki kurduğunun belirsiz” olduğunu düşünen Angry Workers gibi gruplar tarafından bu suçlamayla karşı karşıya kaldı. Bunların hepsi kolayca tek bir soruyla özetlenebilir: Biz tam olarak ne yapıyoruz?
Bir örgütün fiili işleyişine dahil olan herkesin doğrulayabileceği gibi, sahne arkasında çok fazla çaba gerekir. CWO artık neredeyse 45 yıldır varlığını sürdürmektedir. Kitaplar, broşürler, bültenler, el ilanları ve makaleler kendi kendilerine yazılıp dağıtılmıyor. Siyasi netleştirmeler ve pratik mücadele deneyimleri gökten inmiyor. Ancak aşağıda, bir örgütün hayatından ziyade teori ve pratik arasındaki ayrılmaz bağı nasıl anladığımıza ve bunun faaliyetlerimize nasıl yansıdığı üzerine odaklanacağız.
Teori
İşçi sınıfı bilincinin doğasının, ortaya çıkma biçiminin ve bu bilincin tarihte maddi bir güç haline gelme biçiminin anlaşılması, devrimci eylemin doğasını tanımlamanın en önemli hususudur.
Sınıf Bilinci ve Devrimci Örgüt, leftcom.org
Aktivist sol içinde, devrimci Marksist örgütleri ellerini kirletmekten çok 19. yüzyıl kitaplarını okumakla ilgilenen ve hiçbir sonuca ulaşmayan gruplar olarak görmek sıradandır. Bir “kampanyadan” diğerine atlayan, akademik söylemdeki en son trendlere tutunan veya şu ya da bu popüler harekete kuyruk olan kafasız tavuk aktivizmini son derece eleştirdiğimiz bir sır değil. Ancak bu, bazıları farkında olmasa da alternatif olarak entelektüel puan saymaca uğruna bitmek bilmeyen okuma gruplarını ve çevrimiçi tartışmaları savunduğumuz anlamına gelmez.
Teori, sermayenin “solunda” dillere pelesenk olmuş bir kelimedir, ancak tek anlamı içinde yaşadığımız toplumun gerçeklerini anlamak için bir çerçeveye, bize bir modus operandi verebilecek bir anlayışa sahip olmaktır. Bu teori her fırsatta başvurulacak ebedi ilkelerden oluşmamaktadır. Marksizm (ya da tarihsel materyalizm) analiz ve eleştiriye dayalı bir yöntemdir: hiçbir şey kutsal değildir. Bu nedenle hangi taktikleri benimsediğimiz, verili duruma bağlıdır. Örneğin, sendikacılığı ideolojik bir saflıktan dolayı reddetmiyoruz. Sendikalar hiçbir zaman devrimci değildiler fakat emek gücümüzün fiyatı üzerinde pazarlık yapmaları için işçilere bir araç olarak ortaya çıktılar. Ne var ki kapitalizmin emperyalist aşamasında bu sendikalar mevcut üretim tarzını sürdürmek ve muhafaza etmek için bir başka unsur olarak kapitalist devlete dahil edildi. Ve bu kolaylıkla gözlemlenebilir: 20. yüzyılda devletle el ele işçi sınıfına kemer sıkma politikası uygulayan (ücret kısıtlamalarına zorlamak, grev yasakları, kutsal birlik, mücadeleleri sabote etmek vb.), şu an yasal kurumlar olan, sendikaların kendileriydi. İşçi meclislerini, ajitasyon ve grev komitelerini mücadelelerimizi ileriye taşımanın araçları olarak kabul ediyorsak, bunun nedeni şudur:
Kapitalizmin doğuşundan beri sınıfın, devrimciler olmasa bile talepleri için savaşma amacıyla kendi organlarını yarattığı tarihsel olarak kanıtlanmış bir gerçektir. Ancak aynı tarihsel deneyim gösteriyor ki, bu tür kendiliğinden hareketlerden doğabilecek egemen ideolojik biçimler kapitalizm tarafından geri kazanılabilir. Bu, komünistlerin neden kendi kendine örgütlenen mücadelenin organlarında yani işçi meclisleri, ajitasyon ve grev komitelerinde ve grev hatlarında propaganda yapmak, önerilerde bulunmak ve aktif bir taraf olmak zorunda olduğunu açıklıyor. Bunu yaparken her zaman komünist bir siyasi çerçeve sağlamaya çalışmalı ve aynı zamanda katılımcıların kendi faaliyetlerini geliştirmeye yönelik her girişimi desteklemelidirler.
İşçi Sınıfının Ekonomik Mücaledesinde Komünistlerin Rolü Üzerine Tezler, leftcom.org
Sınıf bilinci kendiliğinden gelmez, hem bugünün hem de geçmişteki işçi sınıfı mücadelesinin deneyimlerinin dışavurum sürecidir. Siyasal örgütlenme bu bilincin bir ifadesidir. Devam eden bir kolektif süreç olması gereken bu politik eğitim ve kendini aydınlatma çalışması olmadan, devrimciler, tüm egemen ideolojilerin kapitalizmin ihtiyaçlarını karşıladığı bir toplumda akıntıya karşı nasıl yüzeceklerini bilemezlerdi. Bir çerçeve olmayınca birçok aktivist grup, milliyetçilik, parlamentarizm veya şimdi de salgınla ilgili egemen sınıf ideolojilerinin tuzağına düştü. Burada sadece Brexit, Corbynizm veya “bunda hep birlikteyiz” ruhunu düşünmemiz yeterli. Bunu söylemekle beraber, siyasi bir örgüt devrimci teorinin büyük bir taşıyıcısı olabilir, ancak köklerini sınıfın yaşamına dayandırmazsa, mesajı ne kadar doğru olursa olsun duymazdan gelinecek ve gelecek mücadelelerde bir rol oynayamayacak. Pratiğin devreye girdiği yer burasıdır.
Pratik
...devrimciler ve sınıf kitlesi arasındaki zayıf bağlar derinleştirilmeli ve güçlendirilmelidir. Siyasi örgüt, kendilerini henüz devrimci olarak görmeyen ancak kapitalizmle savaşmak istediklerini bilen daha geniş işçi katmanlarıyla irtibatını sürdürmek için araçlar benimsemelidir.
Sınıf Bilinci ve Devrimci Örgüt, leftcom.org
Websitemiz ve yayınlarımız aracılığıyla dünyanın her yerinden işçi sınıfı mücadelelerini analiz ediyor, tanıtıyor ve bunlara dikkat çekiyoruz. Sahada, mümkün oldukça, işyerindeki ve toplumdaki mücadelelere dahil olmak her CWO üyesinin görevidir – ancak hiçbir zaman ücretli örgütçü, sendika temsilcisi veya mücadele danışmanları olmadan (“hizmet sağlayıcıları” olarak devrimciler ve “hizmet kullanıcıları” olarak işçiler arasındaki işbölümünü yeniden üretmek istemiyoruz). Önemli olan durumlarda, katılımımızı rapor eder ve dile getiririz. 2008 mali çöküşünden bu yana, Stocksbridge'de bir eğlence merkezi, Durham'da öğretim asistanları, Kuzey Doğu'daki üniversiteler veya Liverpool'daki kuryeler sayılabilir. Yine, öz-etkinliği ve izole olmuş mücadelenin ötesinde siyasi perspektifleri teşvik etmek için enternasyonalist mesajı düzenli olarak götürdüğümüz, tüm olağan gözcülükler, mitingler, protestolar ve toplantılar var. Ve dünyanın diğer bölgelerine aynı temelde müdahale eden (örneğin İtalya'da, Pomigliano ve Bologna'daki fabrika grevleri dikkate değer örneklerdir) enternasyonalist bir örgütün, ICT'nin bir parçası olduğumuzu unutmayalım.
Kaçınılmaz olarak, boyutumuz nedeniyle, bu müdahaleler sınırlıdır ve sınıf güçlerinin dengesi nedeniyle, bu mücadelelerin çoğu yenilgiyle sonuçlanır (fakat zaten biz ücretli köleler olarak kaldığımız sürece sınıfımız mağlup kalır!). İşçi sınıfının mücadelelerini yeni yeni canlandırmaya başladığı böyle bir zamanda, müdahalelerimizin amacı şu olmalıdır:
• deneyim kazanmak (kesinlikle ikincil bir etmen değildir);
İşçi Sınıfı İçerisindeki Müdahalemiz, leftcom.org
• kendimizi politik olarak, işçi sınıfını ve onun mücadelelerini özümsemiş bir örgüt olarak tanıtmak;
• irtibat kurduklarımızı ve destekçileri dahil etmek, onları çalışmalarımıza yaklaştırmak;
• seksiyonlarımızı yeni militanlar ve sempatizanlarla büyütmek;
• gerçekten mümkün olduğunda, işyerinde veya toplumda enternasyonalist grupların inşasına yol açacak çalışmalara başlamak;
• işçi sınıfında komünist devrim ihtiyacının bilincini köklendirmeye başlamak.
Enternasyonalist mesaja her zaman kulak verilmeyebilir, ancak bu bizim pes etmemize ya da hiç yoktan yapay mücadeleler yaratmaya çalışmamıza neden olmamalıdır. Fırsat kendini gösterdiğinde, sınıfımız harekete geçtiğinde, işçi arkadaşlarımıza ne söyleyeceğimizi bilmemiz gerekir, çünkü antikapitalist fikirler o zaman yankılanmaya başlar. Halihazırda var olan kafa karışıklığını artırmak, tamamen zarar verici olacaktır. Bu nedenle CWO ve bir bütün olarak ICT, yoldaşlar arasında onlarca yıl süren bir tartışmanın ürünü olan ortak bir Platform etrafında örgütleniyor. Bu nedenle, mücadelelere ilişkin verileri basitçe derlemekten ayrı olarak, kapitalist üretim tarzının ve onun emperyalist rekabetlerinin nasıl işlediğini analiz etmeye devam ediyoruz. Söylediklerimize katılıyorsanız, bizimle iletişime geçin ve adına layık bir enternasyonalist siyasi örgüt inşa etmemize yardımcı olun. Bu süreçte umarız bizim bir avuç “armchair” takımı olmadığımızı göreceksiniz!
Son olarak, 2003 Irak Savaşı öncesinde No War But the Class War ’a (NWBCW) katılımımız sırasında söylediklerimizi tekrarlıyoruz:
DyjbasKomünist teori ve pratiği koruma ve geliştirme konusundaki temel görevimizin farkındayız, ancak izole ve içe dönük kalırsak bu imkansız bir görevdir. Komünistler programlarını ve örgütlerini ancak toplumsal gerçeklikle etkileşime girerek savunabilir ve zenginleştirebilirler. Gelişmekte olan güçlerin gerçekliğini tanımamız ve bu gelişmelerle ilişki kurmak için teori ve pratik geliştirmemiz gerekiyor. Bu, hem dünya ekonomisindeki temel gelişmeleri hem de her türlü toplumsal harekete kapılmış ve Komünist programa açık olan unsurları içermektedir.
Savaşa Hayır, Yalnızca Sınıf Savaşı – Harekete Geçirici Bir Slogan, leftcom.org
22 Nisan 2020, Çarşamba
Notlar
(1) Burada aklımızda Bordigistler ve Konseyciler var, ilki işçi sınıfının nihayet onları Proletaryanın “gerçek” Partisi olarak tanıyacağı günü, ikincisi ise sınıf bilincinin kendiliğinden gelişini bekler.
Buradan başlayın...
- Platform
- Komünizm İçin
Biz parti için varız, ancak parti veya onun tek embriyosu değiliz. Görevimiz onun inşasına katılmak, sınıfın tüm mücadelelerine müdahil olmak, anlık taleplerini tarihsel programla, komünizmle ilişkilendirmeye çalışmaktır.
Bize katılın!
Enternasyonalist Komünist Eğilimi destekleyin.
ICT sections
Basics
- Bourgeois revolution
- Competition and monopoly
- Core and peripheral countries
- Crisis
- Decadence
- Democracy and dictatorship
- Exploitation and accumulation
- Factory and territory groups
- Financialization
- Globalization
- Historical materialism
- Imperialism
- Our Intervention
- Party and class
- Proletarian revolution
- Seigniorage
- Social classes
- Socialism and communism
- State
- State capitalism
- War economics
Facts
- Activities
- Arms
- Automotive industry
- Books, art and culture
- Commerce
- Communications
- Conflicts
- Contracts and wages
- Corporate trends
- Criminal activities
- Disasters
- Discriminations
- Discussions
- Drugs and dependencies
- Economic policies
- Education and youth
- Elections and polls
- Energy, oil and fuels
- Environment and resources
- Financial market
- Food
- Health and social assistance
- Housing
- Information and media
- International relations
- Law
- Migrations
- Pensions and benefits
- Philosophy and religion
- Repression and control
- Science and technics
- Social unrest
- Terrorist outrages
- Transports
- Unemployment and precarity
- Workers' conditions and struggles
History
- 01. Prehistory
- 02. Ancient History
- 03. Middle Ages
- 04. Modern History
- 1800: Industrial Revolution
- 1900s
- 1910s
- 1911-12: Turko-Italian War for Libya
- 1912: Intransigent Revolutionary Fraction of the PSI
- 1912: Republic of China
- 1913: Fordism (assembly line)
- 1914-18: World War I
- 1917: Russian Revolution
- 1918: Abstentionist Communist Fraction of the PSI
- 1918: German Revolution
- 1919-20: Biennio Rosso in Italy
- 1919-43: Third International
- 1919: Hungarian Revolution
- 1930s
- 1931: Japan occupies Manchuria
- 1933-43: New Deal
- 1933-45: Nazism
- 1934: Long March of Chinese communists
- 1934: Miners' uprising in Asturias
- 1934: Workers' uprising in "Red Vienna"
- 1935-36: Italian Army Invades Ethiopia
- 1936-38: Great Purge
- 1936-39: Spanish Civil War
- 1937: International Bureau of Fractions of the Communist Left
- 1938: Fourth International
- 1940s
- 1960s
- 1970s
- 1969-80: Anni di piombo in Italy
- 1971: End of the Bretton Woods System
- 1971: Microprocessor
- 1973: Pinochet's military junta in Chile
- 1975: Toyotism (just-in-time)
- 1977-81: International Conferences Convoked by PCInt
- 1977: '77 movement
- 1978: Economic Reforms in China
- 1978: Islamic Revolution in Iran
- 1978: South Lebanon conflict
- 1980s
- 1979-89: Soviet war in Afghanistan
- 1980-88: Iran-Iraq War
- 1980: Strikes in Poland
- 1982: First Lebanon War
- 1982: Sabra and Chatila
- 1986: Chernobyl disaster
- 1987-93: First Intifada
- 1989: Fall of the Berlin Wall
- 1979-90: Thatcher Government
- 1982: Falklands War
- 1983: Foundation of IBRP
- 1984-85: UK Miners' Strike
- 1987: Perestroika
- 1989: Tiananmen Square Protests
- 1990s
- 1991: Breakup of Yugoslavia
- 1991: Dissolution of Soviet Union
- 1991: First Gulf War
- 1992-95: UN intervention in Somalia
- 1994-96: First Chechen War
- 1994: Genocide in Rwanda
- 1999-2000: Second Chechen War
- 1999: Introduction of euro
- 1999: Kosovo War
- 1999: WTO conference in Seattle
- 1995: NATO Bombing in Bosnia
- 2000s
- 2000: Second intifada
- 2001: September 11 attacks
- 2001: Piqueteros Movement in Argentina
- 2001: War in Afghanistan
- 2001: G8 Summit in Genoa
- 2003: Second Gulf War
- 2004: Asian Tsunami
- 2004: Madrid train bombings
- 2005: Banlieue riots in France
- 2005: Hurricane Katrina
- 2005: London bombings
- 2006: Anti-CPE movement in France
- 2006: Comuna de Oaxaca
- 2006: Second Lebanon War
- 2007: Subprime Crisis
- 2008: Onda movement in Italy
- 2008: War in Georgia
- 2008: Riots in Greece
- 2008: Pomigliano Struggle
- 2008: Global Crisis
- 2008: Automotive Crisis
- 2009: Post-election crisis in Iran
- 2009: Israel-Gaza conflict
- 2020s
- 1920s
- 1921-28: New Economic Policy
- 1921: Communist Party of Italy
- 1921: Kronstadt Rebellion
- 1922-45: Fascism
- 1922-52: Stalin is General Secretary of PCUS
- 1925-27: Canton and Shanghai revolt
- 1925: Comitato d'Intesa
- 1926: General strike in Britain
- 1926: Lyons Congress of PCd’I
- 1927: Vienna revolt
- 1928: First five-year plan
- 1928: Left Fraction of the PCd'I
- 1929: Great Depression
- 1950s
- 2010s
- 2010: Greek debt crisis
- 2011: War in Libya
- 2011: Indignados and Occupy movements
- 2011: Sovereign debt crisis
- 2011: Tsunami and Nuclear Disaster in Japan
- 2011: Uprising in Maghreb
- 2014: Euromaidan
- 2016: Brexit Referendum
- 2017: Catalan Referendum
- 2019: Maquiladoras Struggle
- 2010: Student Protests in UK and Italy
- 2011: War in Syria
- 2013: Black Lives Matter Movement
- 2014: Military Intervention Against ISIS
- 2015: Refugee Crisis
- 2018: Haft Tappeh Struggle
- 2018: Climate Movement
People
- Amadeo Bordiga
- Anton Pannekoek
- Antonio Gramsci
- Arrigo Cervetto
- Bruno Fortichiari
- Bruno Maffi
- Celso Beltrami
- Davide Casartelli
- Errico Malatesta
- Fabio Damen
- Fausto Atti
- Franco Migliaccio
- Franz Mehring
- Friedrich Engels
- Giorgio Paolucci
- Guido Torricelli
- Heinz Langerhans
- Helmut Wagner
- Henryk Grossmann
- Karl Korsch
- Karl Liebknecht
- Karl Marx
- Leon Trotsky
- Lorenzo Procopio
- Mario Acquaviva
- Mauro jr. Stefanini
- Michail Bakunin
- Onorato Damen
- Ottorino Perrone (Vercesi)
- Paul Mattick
- Rosa Luxemburg
- Vladimir Lenin
Politics
- Anarchism
- Anti-Americanism
- Anti-Globalization Movement
- Antifascism and United Front
- Antiracism
- Armed Struggle
- Autonomism and Workerism
- Base Unionism
- Bordigism
- Communist Left Inspired
- Cooperativism and autogestion
- DeLeonism
- Environmentalism
- Fascism
- Feminism
- German-Dutch Communist Left
- Gramscism
- ICC and French Communist Left
- Islamism
- Italian Communist Left
- Leninism
- Liberism
- Luxemburgism
- Maoism
- Marxism
- National Liberation Movements
- Nationalism
- No War But The Class War
- PCInt-ICT
- Pacifism
- Parliamentary Center-Right
- Parliamentary Left and Reformism
- Peasant movement
- Revolutionary Unionism
- Russian Communist Left
- Situationism
- Stalinism
- Statism and Keynesism
- Student Movement
- Titoism
- Trotskyism
- Unionism
Regions
User login
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 Unported License.