The internationalists

در دسامبر سال ۲۰۱۸ ، ما مقاله ای با عنوان اعتصابات کارگری در ایران: این بار فرق میکند ...... (۱) درباره پایان اعتصابات و تظاهرات باشکوه کارگران نیشکر هفت‌تپه منتشر کردیم. وعده هایی که در آن زمان به کارگران داده شد بار دیگر شکسته شد، و از آنجا که حقوق‌شان را از ماه فروردین دریافت نکرده بودند، اعتصاب خود را از ۱۵ ژوئن از سر گرفتند. هنگام نوشتن این سطور، آنها بیش از ۲ ماه است که در اعتصاب بسر میبرند.

با هر منطقی که به قضیه نگاه کنیم انتظار اینست که احساسات غالب در هر موجود زنده‌ای هنگام مواجهه با تهدیدهای جهانی، منابع و اطلاعات موجود را جمع آوری می کند و به دنبال راه کاری میگردد. همه‌گیری ویروس کورنا آنچه را که بحران تغییرات آب و هوا قبلاً به ما خاطر نشان کرده بود را، تأیید کرده است: سرمایه‌داری، حتی در شکل « جهانی شده » خود، اساساً برای یک پاسخ گویی هماهنگ برای مقابله با هر چیز، بی فایده است.

۱، شورش واتس در سال ۱۹۶۵، لس آنجلس در ۱۹۹۲ ، فرگوسن در سال ۲۰۱۴.رودنی کینگ، مایک براون، ساندرا بلاند، تمیر رایس. · وقایع مینیاپولیس یک مورد دیگر به معضل تاریخی و نژادپرستی سیستماتیک موجود اضافه کرد. پرولتاریای سیاه پوست علاوه بر تحمل بیکاری، بطور نامتناسب، دو برابر میزان همتایان سفیدپوستشان ( بطور متداوم از دهه ۱۹۵۰ )، در معرض خشونت پلیس قرار می گیرند و ظاهراً هیچ پایانی بر این کشت و کشتار نیست .

ما علیه همه احزاب نهادینه شده هستیم · گرایش کمونیست انترناسیونالیستی (گکا ) خود را یکی از هسته های اصلی حزب بین المللی آتی طبقه کارگر می داند. اما کلمه « حزب » اغلب یک واکنش حساس و بیزاری را حتی در میان عناصری که به سیاست های ما همدلی و روی خوش نشان میدهند، ایجاد می کند، از اینها گذشته، کم نیستند احزابی، چه چپ و چه راست، که سعی می کنند که اداره دولت سرمایه داری را، چه از طریق انتخابات و چه از طرق...

پرولتاریای جهانی در گذشته روز اول ماه مه را در موقعیت های تلخ و حیرت انگیز جشن گرفته است: از جنگ های جهانی امپریالیستی گرفته که کارگران را به کشتن و کشته شدن و تولید برای دشمن طبقاتی خود - طبقه سرمایه خودی - مجبور کرد تا فرصت های دیگری که طبقه حاکم، ماشین سرکوبگر خود را بکار گرفته تا مبارزه برای تخفیف استثمار و کاهش سنگینی زنجیره های ظلم اربابان را، سرکوب کند.